background preloader

RE:defining the public university

Facebook Twitter

DUB: Rector Magn Bert vd Zwaan: Slow science, duurzame wetenschap of Science 3.0. Waartoe is de universiteit op aard?

DUB: Rector Magn Bert vd Zwaan: Slow science, duurzame wetenschap of Science 3.0

Rector Bert van de Zwaan wil die discussie gaan voeren. De balans tussen kwantiteit en kwaliteit is volgens hem, mede door de maatschappelijke druk, doorgeschoten. ‘Waardevrije wetenschap bestaat niet.’ Eén van de sweeping statements van Frank Miedema naar aanleiding van twee door KNAW-commissies geproduceerde rapporten over zorgvuldigheid en vertrouwen in de wetenschap. Ik deel deze mening. Ik vind dat onze universiteit dit debat zeer ter harte moet gaan. In al de facetten van de discussie ligt de vraag op tafel waartoe onze universiteit op aarde is. Als College van Bestuur zijn we de afgelopen periode uitgebreid over dit onderwerp in debat gegaan met decanen, hoofden departementen en directeuren. 'Science 3.0 en verder.....' Geneeskundedecaan Frank Miedema heeft waardering voor het KNAW-advies ‘Vertrouwen in de Wetenschap’.

'Science 3.0 en verder.....'

Eindelijk is er oog voor de druk van opdrachtgevers en andere belanghebbenden in de samenleving. Het KNAW-advies 'Vertrouwen in de wetenschap' van de commissie onder voorzitterschap van prof. Keimpe Algra, beschouwt het probleem van integriteit en vertrouwen fundamenteel anders dan het KNAW-advies van de commissie Schuyt en het rapport van de commissies Levelt, Noort en Drenth over de zaak Stapel. Dat is opvallend omdat die twee eerdere publicaties die minder dan een jaar geleden werden uitgebracht amper oog hadden voor de organisatie en socio-economie van de huidige moderne wetenschap. Juist dat inzicht blijkt essentieel om het gedrag en wangedrag van wetenschappers en het beeld en begrip dat het publiek van wetenschap heeft te begrijpen. De commissie Algra maakt een integrale analyse van de stand van zaken in de wetenschap.

The Idea of University Sept19,2013 Programme. Advalvas: De filosofen willen een echt vrije universiteit. Advalvas: Filosofenmanifest: Op weg naar een echt vrije universiteit. Dit manifest staat vanaf woensdagochtend 12 juni 2013 ter ondertekening ook op petities.nl Op weg naar een echt vrije universiteit De bestuurscrisis aan de VU zien wij, filosofen aan deze universiteit, als een uitnodiging aan ons allemaal, studenten en medewerkers van onze universiteit, om opnieuw, met frisse blik, visie te ontwikkelen voor onze gezamenlijke toekomst.

advalvas: Filosofenmanifest: Op weg naar een echt vrije universiteit

Natuurlijk is het goed om als universiteit ook een visie te hebben voor Amsterdam, of voor de wereldranglijsten van citaties. Maar dat is geen visie voor de VU als VU en is daarom te mager om de toekomst in te gaan. Sterker nog: er kan bedoeld of onbedoeld de boodschap van uit gaan dat de bestuurders de VU liever opgeheven of gefuseerd zien – en dat is, zacht gezegd, weinig inspirerend en creëert in de organisatie gemakkelijk een moedeloze atmosfeer. Wij dromen van … … een universiteit die brede vorming biedt aan haar studenten. Dit is een universiteit waar we ons voor inzetten.

Wij dromen van… de VU-filosofen. A Life of Galileo: What Brecht can teach us about the public ownership of science. The central tourist strip of Stratford-upon-Avon is not the sort of place you expect to find much Marxism.

A Life of Galileo: What Brecht can teach us about the public ownership of science

It's all a bit Ye Olde Costa Coffee, Anne Hathaway fudge, postcards, postcards, postcards and pink fridge magnets quoting As You Like It. The most subversive it gets is a pile of Terry Deary's Terrible Tudors in the front of Waterstone's (i.e. not very). But Bertolt Brecht's A Life of Galileo is currently playing at the Royal Shakespeare Company's Swan Theatre, and Roxana Silbert's production of Mark Ravenhill's new translation puts the themes of class struggle front and centre. On the surface, it's a play about the clash between science and religion, but the Daily Mail's Quentin Letts manages to miss the point by a heliocentric system or three when his review complains of a post-Dawkins boredom with such "hectoring atheism".

The play is very much a product of the late 1940s, re-written by Brecht in 1947 in the still-blazing light of Hiroshima. Go on.